Κ ι θ ά ρ α - Παραμύθι

Έλα και πάρε στον κήπο των ονείρων
μια αγάπη μου παλιά να ξαναβρώ
Δώσε μου βάλσαμο ποτό των ουρανών σου
στη μέθη του να ξαναγεννηθώ

Ήρθες μια νύκτα να κλέψεις τα όνειρά μου
της τρέλας μου το φυλακτό
Χάνω για σένα πάλι την πνοή μου
στη μνήμη σου πάνω να κρυφτώ

Το παραμύθι σου ζητάω να μου στείλεις
σε φάκελο αστόλιστο, απλό.
Τις μνήμες σου, να έχω, από μελάνι
πάνω τους θα με βρεις να περπατώ

Και δεν αγγίζω με τα μάτια την μορφή σου
ούτε τους ήχους σου κρατώ...
Αν σου γυρέψαν παλάτια και ρουμπίνια
εγώ γυρεύω κάτι απλό