Κ ι θ ά ρ α - Κλαίω... (Σπήλιος)

Με παρεξήγησες, δεν είναι από χαρά
πού 'δες τα μάτια μου σβηστά και βουρκωμένα.
Τα όσα μου είπες χαρωπά και γιορτινά
μαυροφορέσανε πριν φτάσουν ως εμένα.

Μου 'πες πως κλαίνε κάποτε κι από χαρά
κι έλα, μου είπες, μη μού γίνεσαι παιδάκι.
Τα όσα με μάλωσες με λόγια τρυφερά
γίνανε μπόρα απο πίκρα και φαρμάκι.

Κλαίω γιά όσα δεν τολμώ.
Γιά το φτωχό, δειλό μου εγώ,
γιά όσα θέλω να σου πω και δε στα λέω.
Κλαίω γιατί το "σ' αγαπώ"
δε θα τ' ακούσεις κι αν στο πω.
Γιά το χαμένο μου το χθες και τ' αύριο κλαίω.

Με παρεξήγησες, δεν είναι από χαρά
πού' δες τα μάτια μου σβηστά και βουρκωμένα.
Τα όσα μου είπες χαρωπά και γιορτινά
μαυροφορέσανε πριν φτάσουν ως εμένα.

Σπήλιος

(Μελοποιημένο απο τον Αντ. Στεφανίδη)