Κ ι θ ά ρ α - 21 Χρόνια... Μοναξιάς (Νυκτωδός)

21 Χρόνια... Μοναξιάς

Ακόμα μια Κυριακή Βασίλη μουντή και συννεφιασμένη.

Πέρασαν τόσα χρόνια φίλε μου από το τελευταίο σου ταξίμι σε κείνο τον παγωμένο θάλαμο του νοσοκομείου του Λονδίνου, που η καρδιά μου άρχισε να βαρυγκωμά στην ιδέα της απουσίας. Ο καιρός ξεκούρδιστος και φάλτσος περνά βαριεστημένος πάνω από την μουσική μας παγωνιά. Κάποιες πενιές αρρωστημένες χάσκουν που και που στο λαϊκό μας περιβόλι που η αγριάδα και οι τσουκνίδες το έχουν παραμορφώσει.

Και συ πονηρέ μου βλάχε κάθεσαι με κείνο το σφικτό σου σταυροπόδι στην ψάθινη σου καρέκλα και μου κλείνεις το μάτι.

Δεν φοβάσαι γιατί ξέρεις ότι η λαϊκή ψυχή και το γνήσιο λαϊκό τραγούδι είναι σκαριά που αντέχουν τους βοριάδες και τις φουρτούνες. Τα τραγούδια που μυρίζουν γη, αγάπη, μόχθο, και ανθρωπιά δεν μας αφήνουν ποτέ.

Εγώ πάντα το 'ξερα ότι δεν θα μας άφηνες αν πρώτα δεν μας προίκιζες με τέτοια σημαντική κληρονομιά. Άντε τώρα να βρεθεί δικηγόρος να προσβάλει τέτοια διαθήκη.

Αγαπητέ φίλε Βασίλη. Θα υπάρξουν πολλοί που διαβάζοντας αυτές τις αράδες θα με χαρακτηρίσουν και πάλι σαν ηλίθιο ρομαντικό ονειροπόλο που πορεύεται γαζωμένος σε μνήμες ξεφτισμένες και σε βαριά ζεϊμπέκικα. Δεν μου καίγεται καρφί. Εγώ κάθε χρόνο θα γράφω δύο αράδες, όχι για να σε κανακέψω και να σε βρικολακιάσω αλλά για να σε ευχαριστήσω που με τα τραγούδια σου με 'κανες καλύτερο άνθρωπο.

Μου 'μαθες να αγαπάω με αγάπη, να πονάω με πόνο, και να ακούω με μεράκι. Μου 'μαθες να χαίρομαι την ομορφιά από τους όμορφους, την ανθρωπιά απ’ τους ανθρώπους, και την μουσική απ’ τους μουσικούς.

Πονηρέ μου βλάχε πίνε ήσυχος τα ουζάκια σου πάνω στο λευκό σου συννεφάκι, και άσε εμάς να βγάλουμε τα κάστανα μέσα από αυτήν την καταραμένη φωτιά.

Θα την βγάλουμε καθαρή γιατί εμείς έχουμε ρίζες φιλάρα Βασίλη.

Ρίζες που απλώνουν βαθιά στην γη και φτάνουν να δροσιστούν στην πιο απόμερη ψυχή.

Τα πλαστικά τραγούδια και τα ασθενικά στιχάκια ας στοιχειώνουν άλλους. Εμείς ανοίγουμε το μπαούλο της καρδιάς και παίρνουμε τα ζεστά σου πανωφόρια και την βγάζουμε καθαρή.

Αγαπητέ μου φίλε Βασίλη κοίτα εκεί πάνω που είσαι να κερδίζεις καμιά παρτίδα τάβλι και να μην κολλάς τα ζάρια μπαγάσα.

Θα τα πούμε του χρόνου φιλάρα!!!

Αφιερωμένο στον φίλο Θοδωρή και σε όλους που είναι πρόθυμοι να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά.

Σταυρακούδης Χρηστος
nyctodos@mail.gr