Οι παλιοί μύλοι των Λουτρών* (Πλου-Γη)
Ημερομηνία: 30/05/05, 02:21
Θέμα: Δικοί μας στίχοι / Μελοποιήσεις
Στον πύργο των Αέρηδων, άνεμος φέρνει ήλιους
Κι οι ήλιοι την Ανατολή απ’ τους παλιούς τους μύλους
Πανιά καράβια φαίνονται που ξώκειλαν στην ξέρα
Εκεί ένα στραβό πουλί φωνάζει όλη μέρα
Λουλούδια μες στην αμμουδιά φύτρωνουνε τα βράδια
Χορούς περίεργους τρελούς χορεύουνε τα ψάρια
Δύο ψαράδες πολεμούν με λόγχες και με ξίφη
Φεγγάρια κύκλους έρχονται, γύρω από μία νύφη
Μακριά, μακριά, πολύ μακριά ο Ποσειδώνας γνέφει,
Μία γοργόνα ολόγυμνη χρυσό βαράει ντέφι
Κι ένας διάβολος μικρός μές στην ψυχή μου τρέχει
Με το κεντρί του με κεντρά, όλο γελά και κλαίει
Σε άβυσσο βαθιά τραβώ, φεύγω ξαναπηγαίνω
Μαύρο καντήλι μου ’λαχε να μάθω να υφαίνω
Μες στο σκοτάδι το πυκνό βελόνα δε γυρεύω
Χίλιες εικόνες ζωγραφιές πρέπει να ξεμπερδεύω
Και ένα κύμα σαν τρελό μέσα μου παραδέρνει
Εσένα μόνο θέλησε, για αυτό τις νύχτες βγαίνει
Γιατί είναι ο έρωτας υγρός, και το φιλί ζητάει
Με μάτια ξέρει να αγαπά, με χέρια να μιλάει
Ο αέρας μες τη θάλασσα βαθιά ξέρει να μπαίνει
να της ταράζει τα νερά, κρατώντας της το χέρι
ανθός βγαίνει απ’ τα κύματα, στάχτη ψιλή φουντώνει,
κάτι δικό σου γύρω μου κίτρινο δίχτυ απλώνει.
Πλου-Γη
29 Μάη 2005
Ξημερώματα στα Λουτρά
* Ο τίτλος αναφέρεται σε μια τοποθεσία.
|
|